مختصری از زندگی نامه‌ «سید بن طاووس»، فقیه نامدار عصر غیبت کبری

توضیحات

تاریخ ایجاد در دوشنبه, 23 مرداد 1396 22:27

نام کامل: سید رضی الدین علی بن موسی بن جعفر بن طاووس
نسب: امام حسن مجتبی (علیه السلام)
تاریخ تولد: ۵۸۹ق
زادگاه: حله
تاریخ وفات: ۵ ذی‌القعده ۶۶۴ق
محل دفن: حرم امیرالمؤمنین
شهر وفات: حله
استادان: پدرش موسی بن جعفر حلی، جدش ورام بن ابی فراس حلی، ابوالحسن علی بن یحیی الخیاط حلی؛ حسین بت احمد السوراری؛ تاج الدین حسن بن علی الدربی، نجیب الدین محمد السوراوی، شمس الدین فخار بن محمد، محمد بن فخار الموسوی

تألیفات: حدود ۵۰ تألیف دارد که بسیاری از آنها در موضوعات دعا و زیارت‌اند. او کتابخانه‌ای غنی داشته که حدود ۱۵۰۰ کتاب در آن وجود داشته و در تألیف کتاب‌های خویش از آنها استفاده کرده است. برخی از آثار او چنین‌اند: لُهوف (یا ملهوف)، مصباح المتهجد، اقبال الاعمال، کَشفُ المَحَجَّه و محاسبة النفس.
_____________________________________________________________

شهر حله یکی از شهرهای بزرگ جهان تشیع می باشد و زمانی از مهمترین حوزه ها و مراکز علمی و فقهی و ادبی جهان تشیع به شمار می رفت و از آن علماء و فقهای بزرگواری به صحنه آمدند که نقش مهمی در گسترش و رشد علم و فقه واصول داشتند و تحول بزرگی درعلوم اسلامی ایجاد کردند و همچنین عامل مهمی در تبلیغ و گسترش مکتب اهل بیت بودند که از جمله آنان "سیدبن طاووس" (رحمة الله علیه) بوده است.
وی  با سیزده واسطه از طرف پدر به دومین پیشوای جهان اسلام، امام حسن مجتبی(علیه السلام) پیوند می خورد. از طرف مادر نیز به سومین پیشوای جهان اسلام، امام حسین(علیه السلام) می رسد، بدین جهت او را ملقب به «ذی الحسنین» نیز کرده اند و به سادات حسنی حسینی مشهورند.

*  تحصیلات، هوش و استعداد قوی «سید بن طاووس»‏:
ابتداى تحصیلات سید ابن طاووس در شهر حله بود که از محضر پدر و جد خود، «ورام بن ابى فراس» علوم مقدماتى را آموخت.
سید با درکى قوى و هوشى سرشار، قدم در راه علم نهاد و در اندک زمانى از تمام همشاگردی‌‌هاى خود سبقت گرفت. شتاب وی در آموختن مطالب دقیق علمی، شگفت انگیز بود. آنچه دیگران در چند سال می آموختند او در یک سال فرا گرفت و پس از خواندن بخش نخست «نهایه» شیخ طوسی به چنان پیشرفتی دست یافت که "ابن نما" در پشت جلد اول نهایه، اجازه ای به خط خویش، برایش نگاشت. بدین ترتیب پس از دو سال و نیم فقه آموزی، از استاد بی نیاز شد و از آن پس، تنها برای نقل روایت در محضر استادان حضور یافت.

* سفرهاى علمى‏ «سید بن طاووس»:
سید بن طاووس که از محضر اساتید حله، استفاده کافى و لازم را برده بود براى استفاده از علماى دیگر شهرها، عزم سفر نمود.
او ابتدا به کاظمین رفت. پس از مدتى ازدواج نمود و ساکن بغداد شد. مدت ۱۵ سال در شهر بغداد به تربیت شاگردان و تدریس علوم مختلف پرداخت. ورود سید به بغداد سال ۶۲۵ هجرى بوده است.
سید که تحت فشار دولت عباسى براى پذیرش پستهاى حکومتى قرار گرفته بود از بغداد به حله، زادگاه خویش، مراجعت کرد.
وی مدت سه سال نیز در جوار امام هشتم (‏علیه‏ السلام) به سر برد. سپس به نجف و کربلا هجرت کرده و در هر کدام حدود ۳ سال مقیم شد. در این زمان علاوه بر تربیت شاگردان و تدریس علوم مختلف، همّت اصلى خویش را بر سیر و سلوک و کسب معنویات قرار داد.
در زمان اقامت در کربلا کتاب شریف «کشف المحجة» را به عنوان وصیتى براى فرزندانش که در آن زمان کودک بودند، نوشت.
آخرین سفر "ابن طاووس" در سال ۶۵۲ هجرى به بغداد بود. وى در بغداد منصب نقابت را پذیرفت و تا پایان عمر خویش در همانجا سکنى گزید. زمانی که مغولها به بغداد حمله کرده و آن را اشغال نمودند، سید نیز در بغداد بود.

* وفات‏ «سید بن طاووس»:
سید على بن طاووس در سال ۶۶۴ هجرى در سن ۷۵ سالگى و در شهر بغداد وفات نمود. بدن شریفش را به نجف اشرف منتقل کرده و در حرم امیرالمؤمنین علی (علیه‏ السلام) به خاک سپردند.