مختصری از زندگی نامه خواص دارای ژن برتر از لقمه حلال ؛ شهید محمد نوژه
- توضیحات
- تاریخ ایجاد در پنج شنبه, 30 شهریور 1396 14:39
اولین شهید نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران ، محمد نوژه ۸ فروردین سال ۱۳۲۴ در تهران و در خانواده‌ای متدین و مذهبی به دنیا آمد. پدرش او را از همان کودکی با نماز و روزه آشنا کرد.
محمد در هفت سالگي به مدرسه رفت و تحصيلات خود را تا اخذ مدرك ديپلم رياضي در سال ۱۳۴۲ ادامه داد. سپس در ۱۳ مهر ۱۳۴۲ به استخدام نیروی زمینی ارتش درآمد و پس از گذراندن دوره‌های آموزش نظامی و دریافت درجه ستوان دومی، با توجه به علاقه زیادی که به آموختن خلبانی داشت ، داوطلبانه به نیروی هوایی رفت و پس از طی دوره‌های نظامی و موفقیت در آزمون‌های زبان انگلیسی و مهارت‌های تخصصی و سپری کردن دوره‌های آموزشی پروازی با هواپیماهای «پاپ» و « اف-۳۳ » در دانشکده پرواز، در ۲۵ مرداد۱۳۴۹ به منظور تکمیل دوره خلبانی و پرواز با هواپیماهای پیشرفته جت شکاری به هنگ آموزشی ۳۸ پایگاه هوایی لاردو در ایالت تگزاس آمریکا اعزام شد.
محمد پس از طی دوره‌های تکمیلی پرواز و گذراندن دوره سامانه کنترل اسلحه در آمریکا و پرواز با هواپیماهای تی-۴۱، تی-۶، تی-۳۷و تی-۳۸ و دریافت نشان خلبانی، به ایران بازگشت. او برای پرواز با هواپیمای اف- ۴ (فانتوم) در ۲۵شهریور۱۳۵۷ به پایگاه سوم شکاری همدان انتقال یافت و به جمع تیز پروازان نیروی هوایی پیوست.
فرمانده گردان یکم شکاری و گردان ۳۱ پایگاه سوم شکاری همدان، ریاست شعبه عملیات مشترک، معاون عملیاتی پایگاه ششم شکاری بوشهر و معاون دایره عملیات و افسر ستاد عملیاتی پایگاه از جمله مسئولیت‌های خدمتی وی به شمار می‌رود.
محمد، انسانی متواضع و خوش برخورد بود و در طول زندگی‌اش لحظه‌ای از فرایض و احکام دینی غافل نبود.او هیچ‌گاه فریب مظاهر پر زرق و برق غرب را نخورد و در گفت‌وگو با همکارانش از مظاهر فرهنگ غرب به شدت انتقاد می‌کرد.
با اوج‌گیری نهضت عظیم اسلامی به رهبری امام خمینی(ره)، در سال۱۳۵۶ او جانی دوباره گرفت و در نشر و پخش اعلاميه‌های حضرت امام(ره) فعالانه تلاش می‌كرد و به دور از چشم ساواك به تشويق و ترغيب انقلابيون، دوستان و اقوام در شركت گسترده در تظاهرات و راهپيمايی می‌پرداخت.
با پیروزی انقلاب و شروع درگیری‌های داخلی در ۲۳ مرداد۱۳۵۸، زمانی که ضد انقلاب و گروهی از عشایر وابسته منطقه به شهر پاوه حمله کردند؛ نیروهای ژاندارمری و نیروی‌های مردمی و پاسداران انقلاب اسلامی پس از یک روز مقاومت ناگزیر با ارسال پیامی به مراکز فرماندهی خود، از سقوط شهر پاوه خبر دادند. عناصر ضد انقلاب پس از محاصره و قطع تمامی خطوط ارتباطی و راه‌های زمینی و مسیرهای منتهی به شهر پاوه، در آغازین ساعات ۲۵ مرداد وارد آن شهر شدند و با استقرار در ارتفاعات مشرف به پاوه و همچنین تصرّف نقاط حساس شهر، کنترل اوضاع را در اختیار خود گرفتند.
در پی ارسال پیام سقوط پاوه، هیأتی مرکب از دکتر مصطفی چمران (معاون نخست وزیر و وزیر دفاع وقت) سرلشکر ولی الله فلاحی (فرمانده نیروی زمینی) و ابوشریف معاون عملیاتی سپاه ، جهت بررسی اوضاع با سه فروند بالگرد که حامل مهمات و اقلام ضروری برای نیروهای ژاندارمری و سپاه بودند، بعداز ظهر ۲۵ مرداد۱۳۵۸، عازم شهر پاوه شدند. در آن مأموریت، هلی کوپتر حامل دکتر چمران، مورد اصابت گلوله واقع شد و در نتیجه وی در محاصره مهاجمان مسلّح گرفتار آمد.
پایگاه سوم شکاری همدان که آمادگی انجام هرگونه عملیاتی را بر اساس دستور داشت، پس از مطلع شدن از ماجرای سقوط شهر پاوه با به پرواز درآوردن دو فروند هواپیمای اف- ۴ بر فراز شهر و شکستن دیوار صوتی، لحظات پر اضطرابی را برای ضدانقلاب فراهم نمود تا زمینه حضور نیروهای مسلّح خودی را فراهم کند.
سرانجام در روز ۲۵ مرداد۱۳۵۸، سرگرد خلبان محمد نوژه به همراه ستوان یکم خلبان بشیر موسوی (کابین عقب) که برای پشتیبانی از بالگردهای نیروی زمینی ارتش و ستون اعزامی کرمانشاه به پاوه اعزام شده بود، هنگامي كه هواپيمايش وارد آسمان پاوه شد با حجم وسيعي از آتش كاليبرهاي ضدهوايي ضد انقلاب كه ارتفاعات شهر را در اختيار داشت مواجه مي‌گردد؛ ليكن از ديوار آتش عبور كرده و در ارتفاع پايين به كمك شهید چمران و گروه همراهش مي‌شتابد. در گير و دار اين نبرد نابرابر در اثر شليك بي‌امان توپ‌هاي ضدهوايي اهدايي استكبار به گروه‌هاي ضد انقلاب هواپيماي شهيد نوژه پس از انجام عملیات، در حین انجام گشت‌های هوایی، در ۴ كيلومتري شمال شهر پاوه، مورد اصابت آتش عناصر ضدانقلاب قرار گرفت و از کنترل خارج شد و در حالی که دست راست خلبان کابین جلو در اثر اصابت گلوله به درون کابین قطع شده بود، هواپیما به کوه اصابت کرد و در منطقه قشلاق بین پاوه و روانسر سقوط کرد و سرگرد خلبان محمد نوژه با زبان روزه به دیدار معبود شتافت.