زندگی نامه بقیة الله الاعظم  حضرت مهدی امام زمان (سلام الله علیه)

نام: محمد بن الحسن العسکری.

کنیه: ابوالقاسم.

حضرت مهدی امام زمان (سلام الله علیه) هم نام و هم کنیه حضرت پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) است. در روایات آمده است که شایسته نیست آن حضرت را با نام و کنیه، اسم ببرند تا آن گاه که خداوند به ظهورش زمین را مزیّن و دولتش را ظاهر گرداند.

القاب: مهدى، خاتم، منتظر، حجت، صاحب الامر، صاحب الزمان، قائم و خلف صالح. ابا صالح

شیعیان در دوران غیبت صغرى ایشان را «ناحیه مقدسه» لقب داده بودند. در برخى منابع بیش از ۱۸۰ لقب براى حضرت مهدی امام زمان (سلام الله علیه) بیان شده است.

منصب: معصوم چهاردهم، امام دوازدهم شیعیان و بر پاکننده اولین حکومت واحده جهانى  بزودی ان شاءالله.

تاریخ ولادت: نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجرى.

محل تولد: سامرا (در سرزمین عراق کنونى).

نسب پدرى: ابو محمد، حسن بن على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن حسین بن على بن ابى‏طالب(علیه السلام).

نام مادر: نرجس. نام اصلىِ وى ملیکه، دختر یشوعاى، فرزند قیصر روم است. برخى گفته‏اند که نام وى صیقل مى‏باشد.

مدت امامت: امامت آن حضرت در دو مرحله است که به «غیبت صغرى» و «غیبت کبرى» شهرت یافته است.و پس از ظهور الی...

مدت «غیبت صغرى» از هنگام ولادت آن حضرت، در سال ۲۵۵ تا سال ۳۲۸ هجرى، به مدت ۷۴ سال بوده است. و «غیبت کبرى» از سال ۳۲۸ هجرى آغاز و تاکنون ادامه یافته است. این غیبت همچنان ادامه دارد تا خواست خداوند منان بر ظهور آن حضرت تعلق گیرد. در آن زمان، غیبتش به پایان مى‏رسد وحکومت اسلامى، در سراسر جهان، به رهبرى آن حضرت محقق مى‏گردد.

اصحاب و یاران :

۱٫ عثمان بن سعید عمروى (متوفاى سال ۲۵۷ق.).
۲٫ محمد بن عثمان عمروى (متوفاى سال ۳۰۴ق.).
۳٫ حسین بن روح نوبختى (متوفاى سال ۳۲۶ق.).
۴٫ على بن محمد سمرى (متوفاى سال ۳۲۹ق.).

این چهار تن نماینده بلافصل حضرت مهدی امام زمان (سلام الله علیه) بودند که در ایام غیبت صغرى، پس از شهادت امام حسن عسکرى(علیه السلام)، از سال ۲۶۰ تا ۳۲۸، به مدت ۷۰ سال به ترتیب، واسطه میان حضرت مهدی امام زمان (سلام الله علیه) وشیعیان ایشان بودند. این چهار نفر به «نوّاب اربعه» مشهورند.