4

ادیان وانبیاء الهی

 دین

دين مجموعه ای از باور ها وعقايد و دستورالعمل هایی اخلاقى واجتماعی ،همسو با آخرت است ،كه انبیاء وپيامبران  الهی در هر عصری از طرف خدا ی متعال براى راهنمايى و هدايت بشر آورده‏اند، و عمل به آنها  سبب خوشبختى انسان در دنیا و آخرت خواهد شد.س.م.ر

 

در طول تاريخ حيات انساني، عنايت الهي هميشه بر هدايت انسان تعلق يافته است. اين عنايت، آن چنان كريمانه بوده كه خداوند در ابلاغ آن بيش از 124000 سفير الهي را به كار گرفته است. البته اين هدايت، عمدتاً شفاهي بوده اما به فراخور حال گاه با هدايتي كتبي نيز همراه بوده است. امروزه اين پيام‌هاي مكتوب الهي را كتب مقدس اديان مي‌نامند. از شواهد برمي‌آيد كه اين گونه كتب در گذشته تاريخ چندان معدود نبوده‌اند. (بقره، 285). اما هم اكنون از اكثر آنها اثري بر جاي نمانده است.

(چنانكه در مجموعه 39 كتابي عهد قديم حدود 25 كتاب عبري به پيامبران الهي يهودي كه پس از موسي عليه‌السلام ظهور نموده‌اند نسبت داده‌شده است. پيامبراني‌مانند ايوب، يونس، اشعيا، ارميا، يوشع، دانيال، حجي، ذكري و...)

قرآن كتاب مقدس اسلام به عنوان كامل‌ترين و آخرين‌ترين پيام الهي توجه وافري به كتب برجسته اديان الهي پيش از خود نموده است؛ كتبي همچون صحف ابراهيم، تورات موسي، زبور داود و انجيل عيسي كه هريك در تاريخ، تاثيرات برجسته‌اي بر هدايت الهي انسان داشته‌اند.

اين ويژگي براي درك هويت قرآن و پيشينه تعاليم آن، امري بسيار مهم و تعيين‌كننده است. قرآن صريحاً تاكيد دارد كه آنچه او مي‌گويد ادامه تعاليم هدايت‌بخش كتب آسماني پيشين مي‌باشد (انعام، 92) اما در يك سطح بالاتر و برتر (يونس، 37). قرآن به اصل كتب مقدس احترام مي‌گذارد و تعاليم راستين آنها را نور و هدايتي از جانب خداوند معرفي مي‌نمايد (مائده، 44و46) اما در ضمن اشاره دارد كه كتب كنوني آكنده از تحريف‌هاي متعددي است كه توسط معاندين يا عالمان منحرف و فاسد بر پيكره آنها وارد شده و تعاليم آنها را مسموم ساخته است.(بقره، 79)

عنايت قرآن به كتب مقدس اديان الهي پيشين براي ما مسلمانان امر مهمي است چون گذشته از بيان وجه ارتباط و اشتراك مسلمانان با پيروان اديان ابراهيمي، تبيين‌كننده جايگاه و رابطه ارزشي تعاليم اسلام نسبت به اديان آسماني پيشين نيز مي‌باشد. البته اين كتب در ديدگاه قرآن از لحاظ اهميت در يك مرتبه نيستند، بلكه قرآن به تورات و انجيل اهميت بيش‌تري داده و در آيات متعددي به آنها اشاره نموده و داستان‌هاي متعددي نيز از رويدادهاي تاريخ يهوديان ومسيحيان، ذكر كرده است كه همگي گوياي اهميت دادن قرآن به آنها مي‌باشد. اين امر از آن باب است كه اساساً دين اسلام، اديان آسماني پيشين مخصوصاً مسيحيت و يهوديت را قسمتي از روند رشد خود در طول تاريخ مي‌خواند (يونس، 37) و ظهور اسلام را امري معقول و كاملاً منتظره مي‌داند (صف، 3 تا 6). لذا مومن واقعي در ديدگاه قرآن آن است كه نه تنها به قرآن و رسالت پيامبر اكرم صلي‌الله ‌عليه ‌و آله ايمان بياورد بلكه به تمام پيامبران الهي عليهم‌‌السلام و كتاب‌هاي آسماني آنها ايمان داشته باشد (بقره، 285) چون قرآن همه پيامبران از آدم تا خاتم صلي‌الله‌ عليه ‌و آله را مسلمان دانسته و هيچ فرقي بين تعاليم آنها قائل نيست (بقره، 136) مگر در مراتب اكمال.

با اين بيان، مناسب است تا بر ديدگاه قرآن نسبت به كتب مقدس و بخصوص دو كتاب تورات و انجيل، نظري داشته باشيم.

تورات و انجيل در قرآن

در قرآن 18 بار نام تورات و 12 بار نام انجيل ذكر شده و اين غير از مواردي مي‌باشد كه تلويحاً به آنها اشاره گرديده است. (المعجم، به ترتيب ص158 و 688). قرآن اساساً اين كتب مقدس را آسماني ناميده و آنها را همچون قرآن، نازل شده از جانب خداوند مي‌خواند:

- همانا ما(خداوند) تورات را نازل كرديم كه در آن هدايت و نور است.(مائده،44)
- و بخشيديم انجيل را كه در آن هدايت و نور مي‌باشد.(مائده،46)

در آيه‌اي ديگر در خصوص يكساني شأنيت قرآن، تورات و انجيل مي‌فرمايد:

- الله (خدايي است كه) نيست خدايي مگر او كه زنده و پاينده است و نازل كرد كتاب (قرآن) را براستي، كه دليل راستي كتب (آسماني پيش از خود است كه هم اكنون) در دست شماست و تورات و انجيل را از پيش نازل كرد براي هدايت مردم(آل‌عمران،2و3)

از اين مهم‌تر آن كه قرآن تمام پيامبران پيشين عليهم‌‌السلام را مسلمان و موحد ناميد و تعاليم آنان را بدون توجه به فاصله تاريخي و مقتضيات زماني آنان در يك راستا و مشابه هم دانسته است:

- بگوييد كه ما مسلمين به خدا ايمان آورديم و به آنچه از كتب آسماني به ما نازل شده و آنچه به ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و فرزندانشان و بر آنچه به موسي و عيسي عطا شده و به همه آنچه بر پيغمبران از جانب خداوند آورده‌اند ايمان داريم و ميان هيچ يك از پيغمبران فرق نگذاريم و ما تسليم او هستيم.(بقره،136)

بر اين اساس مي‌توان نتيجه گرفت كه قرآن ريشه و اساس كتب مقدس اديان الهي پيشين را نازل شده از سوي خداوند مي‌داند و اساس تورات و انجيل را حق و صحيح مي‌خواند، لذا به مسلمانان مي‌آموزد كه نسبت به آنها ايمان و احترام داشته باشند.

اما اين سوال به صورت جدي مطرح است كه آيا انجيل و تورات موجود، واقعاً ماهيتي الهي داشته و قابل پيروي هستند؟ امروزه اين اين سوال حتي بين يهوديان و مسيحيان نيز به طور جدي مطرح است (بوكاي، مقدمه). در پاسخ بايد گفت قرآن در آياتي صريحاً به تحريف و دگرگوني آنها اشاره نموده و قسمت‌هايي از آن را زاييده دست روهبانان و روحانيان ديني آنها مي‌خواند.

(البته بايد توجه داشت كه فاصله زماني قرآن با كتب مقدس پيشين نسبتاً زياد بوده است، چنانكه پيدايش اصل تورات در حدود 1700 سال و انجيل حدود 621 سال پيش از زمان نزول قرآن بوده است.)

- پس واي بر كساني كه به دست خود (مطلبي) مي‌نويسند و سپس مي‌گويند كه اين مطلب از سوي خداست. (بقره،79)

و در مواردي نيز اشاره دارد كه اصل كتب مقدس دور از دسترس مردم قرار دارد و آنان تنها توهم و تصوراتي از آن دارند كه نه تنها راهنماي آنان نيست بلكه عامل گمراهي‌شان نيز گرديده است.

- و از آنها(يهوديان) افرادي عوام(بي‌سواد) وجود دارند كه از كتاب (تورات) به جز تصورات و تمنيات خود چيزي نمي‌دانند.(بقره،78)

بايد توجه داشت كه اينگونه آيات تلويحاً بر اين امر تاكيد دارند كه هرچند اساس و ريشه اديان الهي پيشين همگي بر حق است و تعاليم اسلام در راستاي تعاليم آنها نازل و تدوين گرديده است، ليكن قرآن و به طور كلي دين اسلام، نسبت به آنها در مرتبه اكمال و اتمام قرار داشته و خود نسخه‌اي نهائي، كامل و جامع كتب آسماني پيشين است كه از تحريف و دستكاري انسان مبرا مي‌باشد:

- و امكان ندارد كه به دروغ افترا زنيد كه اين قرآن(عظيم) به غير از جانب خداوند است. بلكه تصديق‌كننده آنچه(كتب آسماني) در دست شماست و تفصيل‌دهنده تعاليم كتاب الهي مي‌باشد. هيچ شك نيست كه آن از جانب پروردگار جهانيان است.(يونس،37)

اين تفصيل شايد به اين معنا باشد كه قرآن بر خلاف اين دو كتاب كه در اصل جنبه قومي و انحصاري دارد داراي تعاليمي جهان شمول، ابدي و كامل است و بي‌هيچ شكي و ترديدي تمامي انسان‌ها را به سوي سعادت وكمال هدايت مي‌كند:

- نيست آن قرآن مگر ذكري براي همه مردم عالم.(تكوير،27)

از اين نگرش مي‌توان نتيجه گرفت كه قرآن با وجود تاييد صريح بر كتب مذكور، آنها را به نوعي نسخ شده دانسته و تعاليم آنها را مستقلاً و منفرداً قابل تأسي و پيروي نمي‌داند و تنها دين اسلام و آيين مسلماني را دين بر حق و قابل قبول مي‌داند.

- همانا دين واقعي نزد خداوند(فقط) اسلام است.(آل‌عمران،19)

با اين توضيحات مي‌توان نظر قرآن درباره تورات و انجيلي كه در زمان ظهور اسلام وجود داشته را بدين صورت خلاصه نمود:

1- مقداري از متون آنها اصلي است.(آل عمران،93)
2- قسمتي از مطالب اصيل ان از بين رفته است.(آل عمران،23)
3- مقداري از متون غيرالهي به آن اضافه شده است.(بقره،78و79)
4- در كليت آن تغيير و تبدلات رخ داده است.(مائده،13و14)

البته لازم به ذكر است كه در قرآن فقط از پنج سفر تورات و از انجيل نام برده شده است و از مابقي ملحقات ديني اين كتب (عهد عتيق و جديد) جز زبور ذكري به ميان نيامده است.(قاموس قرآن، ص297تا293)

(عهد قديم متشكل از 39 كتاب است كه در سه بخش تورات، كتوبيم و نبي‌آيم تدوين شده‌اند. عهد جديد نيز مجموعه‌اي متشكل از 27 قسمت است كه در چهار بخش اناجيل، اعمال رسولان، نامه رسولان و مكاشفات يوحنا تدوين گرديده‌اند.)

صحف ابراهيم و زبور داود در قرآن

در قرآن غير از تورات و انجيل به دو كتاب ديگر نيز به نام، اشاره شده است، يكي صحف ابراهيم و ديگري زبور داود. البته آيات محدودي كه در خصوص اين دو كتاب در قرآن وجود دارد، آنچنان گويا نيست كه بتوان به ماهيت آنها پي برد، با اين وجود نكاتي قابل ذكر است كه به آن اشاره مي‌گردد:

صحف ابراهيم

نام ابراهيم 69 بار در قرآن به احترام و بزرگي ياد شده و در اثناي آنها فرازهاي مختلفي از زندگي او براي عبرت مومنين بيان شده است. خداوند او را فردي يكتا‌پرست و دين او را حنيف خوانده است(آل عمران،67) و امر مي‌فرمايد كه دين ابراهيم را پيروي كن(نساء، 125). او پيامبري راستين و فردي صديق بود(مريم،41) و خداوند به او و خاندانش نعمت حكمت و سروري اعطا نمود(نساء،54). در تعاليم اسلامي ابراهيم از پيامبران اولي‌العزم و داراي شريعت مي‌باشد، و قرآن در چند مورد اشاره دارد كه ابراهيم عليه‌السلام داراي كتاب آسماني به نام «صحف» بوده است.

- سراي آخرت بسي بهتر و پاينده است، همانا اين حقيقت در صحف (رسولان) پيشين(يعني) صحف ابراهيم عليه‌السلام و موسي عليه‌السلام ذكر شده است.(اعلي19تا17)

(از آيه فوق استفاده مي‌شود كه كتاب ابراهيم مجموعه‌اي از دستنوشته‌ها و كتابچه‌ها بوده است. زيرا اگر در آيه، لفظ «صحيفه» به صيغه جمع يعني «صحف» بيان شده است، جهت اشاره‌اي به دو كتاب ابراهيم و موسي نيست، بلكه اين كلمه نام خاص براي نامه‌ها يا نوشته‌هاي ديني مربوط به ابراهيم مي‌باشد. چون در زبان عربي براي دو شيء، صيغه تثنيه مي‌آورند نه جمع.)

آن‌چنان‌كه از بيان قرآن مشهود است اين كتاب يا كتاب‌ها محتوايي آسماني و نازل شده از سوي خداوند داشته‌اند، و متون آن مجموعه‌اي از وحي الهي بوده است كه به ابراهيم نازل شده بود.(نساء،63)

- بگو ايمان آورديم به خدا و آنچه نازل شده به ما و آنچه نازل شد بر ابراهيم...(آل‌عمران،84)

اما از آنجا كه ابراهيم (بر طبق شواهد تاريخي) حدود 3800 سال قبل مي‌زيسته است، از كتاب او چيزي بجاي نمانده و حتي در كتب مقدس عبراني نيز نامي از كتاب و متن آن نرفته است.

اما از اشارات قرآني مشخص است كه محتواي صحف ابراهيم با كتاب موسي كاملاً هم‌سو و هم‌سنگ بوده است.(اعلي،19)

زبور داود

داود يكي از پيامبران معروف بني‌اسرائيل است(متولد 1033 ق.م) كه حدوداً 370 سال پس از رحلت موسي، پادشاهي بزرگي در اورشليم و سپس در تمام سرزمين‌هاي يهوديه و اسرائيل برپا نمود. نام او در قرآن 16 بار ذكر شده است. قرآن او را از افضل انبياي الهي دانسته (اسراء،55) و تاكيد نموده است كه خداوند به او كتابي به نام زبور اعطا كرده بود:

- و ما به داود زبور را اعطا كرديم. (نساء،163)

در دوران سموئيل نبي و پادشاهي شائول (طالوت)، اقوام (دوازه سبط) بني‌اسرائيل در سرزمين كنعان گسترده شدند و ده سبط در شمال و دو سبط يهودا و بنيامين نيز در جنوب اسكان يافتند. اين دو سرزمين در دوران حكومت داود و سليمان متحد و يكپارچه گرديد و مملكت اسرائيل را تشكيل دادند اما پس از آنان در دوران سلطنت رحبعام فرزند سليمان اين دو سرزمين منفك گرديده و دو حكومت مستقل به نام اسرائيل و يهودا تأسيس شد كه مركز حكومت شمالي (اسرائيل) سامره، و مركز حكومت جنوبي (يهودا) اورشليم بود. براي اطلاعات بيشتر مراجعه شود به قاموس كتاب مقدس، ذيل صفحه 53 ذيل لغت مملكت اسرائيل.

نام زبور تنها 3 بار در قرآن آمده است و مطلب بيش‌تري از ماهيت آن فاش نشده است. اما آن چنان كه از نامش پيداست احتمالاً زبور متن سرودگونه‌اي داشته كه داود آن را با آوازي زيبا مي‌خوانده است چنان كه هنگام تلاوت آن (ذكر خداوند) پرندگان و حتي كوه‌ها با او هم آواز مي‌شدند. (سبا،10)

بنابر آنچه از كلام قرآن مشهود است، زبور نيز ماهيتي آسماني داشته و كلام الهي در آن(يا لااقل در بخش‌هايي از آن) درج بوده است. چنانكه خداوند صريحاً مي‌فرمايد:

- و به تحقيق ما بعد از ذكر الهي، در زبور مكتوب نموديم كه همانا زمين ارث بندگان صالح خداوند است.(انبيا،105)

البته هم اكنون در مجموعه كتب مقدس عبراني، يعني در عهد قديم و در بخش كتوبيم كتابي به نام تهيليم يا زبور وجود دارد كه به داود نسبت داده مي‌شود، اما بنابر تحقيقات محققين اديان، تدوين آن پس از دوران اسارت بابلي صورت گرفته است و برخي از متون آن مسلماً مربوط به داود عليه‌السلام نمي‌باشد. (هاكس، قاموس، ص796)، (براي مطالعه بيشتر مي‌توانيد به كتاب «پژوهشي توصيفي در كتب مقدس» نوشته داود كميجاني،‌منتشرشده از سوي سازمان چاپ نشر ارشاد، فصل دوم مراجعه نماييد.)

برخي تحقيقات مستشرقين در اين زمينه

توجه وافر قرآن به كتب اديان الهي پيشين، مخصوصاً تورات موسي و انجيل عيسي باعث شده تا بخشي از مطالعات مستشرقين به اين موضوع اختصاص يافته است. از ميان اين مطالعات مي‌توان به موارد ذيل اشاره نمود:

- پژوهش سيمون وايل درباره تورات در قرآن(چاپ اشتوتگارت، 1835م)
- مجموعه مقالات هيرشفلد درباره مطالعات يهودي- اسلامي كه در مجله الفصول اليهوديه در فاصله سال‌هاي 1910م تا 1911‌م منتشر شد.
- تحقيق فريليندر به نام «تركيب الفصل في الملل و النحل للشهرستاني» انجام داد و در يادنامه نولدكه به چاپ رسيد.
- پژوهش باومشتارك درباره مسيحيت و يهوديت در قرآن و اسلام(چاپ 1927م)
- پژوهش ديگر او با عنوان «مطالعه مذهب طبيعت واحده نصراني در قرآن» كه در سال 1953‌م منتشر شد.
- تحقيقات ديويد بانت. وي در ابتدا به مطالعه زبان آرامي قديم و زبان‌هاي كنعاني مي‌پرداخت و سپس به پژوهش در زبان عربي و فلسفه اسلامي در آكادمي علم يهودي آغاز كرد و تحقيقات فراواني را منتشر كرد كه از جمله آنها نقد كتاب«الحجه و الدليل في نصره الدين الذليل» اثر يهودا هاليفي و نيز چاپ «تنقيح الابحاث في الملل الثلاث» ابن‌كمونه با ترجمه آلماني بود.(نجيب عقيقي، المستشرقون ص 479،‌431 ،400)

اين تحقيقات نسبتاً گسترده در خصوص يك موضوع، آن‌هم در عرصه دين‌شناسي صرف نظر از نتايج آن خود گواهي بر اهميت و تاثيرگذاري آن بر باورها و اعتقادات جهان شناسانه پيروان اديان دارد آن‌چنان كه محققين و پژوهشگران ديني را بر آن داشته تا هويت خود را در بين معارف و تعاليم دين بعدي جستجو نمايند و در پي درك ميزان ارتباط و سنخيت آنها تلاش كنند.

اما اين امر چندان در نظر قرآن‌شناسان و دين‌پژوهان اسلامي مورد نظر و توجه نبوده است، و تا حال تحقيقات متقني نسبت به آن صورت نداده‌اند. در حالي كه بسيار مناسب است تا اسلام‌شناسان به استناد و استعانت از معارف قرآني، هويت اديان ابراهيمي(يهودي و مسيحي) گذشته را بازيافته و معرفي نمايند تا در مقايسه‌اي درك شود آنچه كه هم اكنون از اين دين به جا مانده تا چه ميزان با تعاريف قرآن از آنها، مطابقت دارد. اين امر هم ما مسلمين را به حقيقت اديان و از جمله دين خود آگاه مي‌سازد و هم به پيروان اديان مذكور كمك مي‌نمايد تا جهت تنقيح باورهاي ديني خود ملاكي داشته باشند.

داود كميجاني

كتاب‌شناسي:

1- المفردات في غريب القرآن، الراغب اصفهاني، دفتر نشر الكتاب، طهران 1404ق
2- طباطبايي، سيدمحمد حسين، تفسير الميزان، ترجمه محمدباقر موسوي همداني، تهران، كانون انتشارات محمدي، سال 1363ش
3- عبدالباقي، محمد فواد، المعجم المفهرس، قاهره، دارالكتب مصريه، 1364ش
4- قرشي، سيدعلي اكبر، قاموس قرآن، تهران، دارالكتب الاسلاميه، 1361ش
5- آرام، زهرا، مقايسه‌اي اجمالي بر شرح وقايع تاريخي ميان تورات و انجيل با قرآن، تهران، انتشارات اميد دانش، سال 1389ش
6- هاكس، جيمز، قاموس كتاب مقدس، بيروت، 1928م و تهران، اساطير 1377 ش
7- عقيقي، نجيب، المستشرقون، بيروت 2003 م
8- داود كميجاني، گزارشي توصيفي از كتب مقدس، تهران، سازمان چاپ نشر ارشاد، سال 1384

************************************************

انبیاء الهی که نامشان در قرآن کریم آمده است

 

۱- حضرت آدم

ع      Prophet Adam

لقب : خلیفه الله

معنای اسم : آفریده شده از سطح زمین

پدرومادر : خداوندمتعال آدم راازخاک آفریدوجان دراودمید

تاریخ ولادت : قبل از هبوط آدم

مدت عمر : ۹۳۰ سال

محل هبوط : آن حضرت درکوه صفا وبنابه قول مشهور درکوه سراندیب فرود آمد.

محل ذفن : نجف اشرف درکشورعراق

تعداد فرزندان : آن حضرت فرزندان زیادی داشت

مختصری اززندگی نامه : خداوند متعال بعد از اینکه آدم وحوا راآفرید به آنها اجازه داد دربهشت زندگی وازتمامی نعمت های آن استفاده کنند به جزمیوه خاصی که آدم وحوا رااز خوردن آن نهی کرد وفرمود اگربه آن درخت نزدیک شوید واز میوه آن بخورید ازبهشت رانده خواهید شد ولی باوسوسه های شیطان از میوه آن خوردند وخداوند آنها را از بهشت بیرون راند و به زمین فرستاد. آدم و حوا ازعمل خود سخت پشیمان شدند وسال ها به درگاه خداوند متعال گریه و زاری و طلب آمرزش کردند خدای مهربان توبه آنها را پذیرفت واز خطایشان در گذشت .

 

 

 

۲- حضرت ادریس

ع   Prophet Edris

ادریس : نام آن حضرت در زبان عربی اخنوع است

پدر : حضرت یارد

مادر : بره

تاریخ ولادت : ۸۳۰ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر : ۳۶۵ سال

بعثت : درکوفه مبعوث شد

محل دفن : آن حضرت به آسمانها عروج کرد

تعداد فرزندان : آن حضرت دو پسرداشت

مختصری از زندگی نامه : برخی آن حضرت را از این جهت ادریس نامیدند که حکمت های خداوند وسنت های الهی را درس می داده است. وی با ۷۲ زبان مردم را به خدای یگانه دعوت می کرد. محل اقامت او در مسجد سهله در شهر کوفه بوده است. چنان که معروف است حضرت ادریس اولین کسی بود که خط نوشت. جامه دوخت و خیاطی را تعلیم داد.آن حضرت درزمینه علم نجوم هندسه حساب فلسفه و غیره تبحر داشت و آنها را به مردم زمان خود می آموخت. نقل شده است که خداوند ۳۰ صحیفه بر ادریس نازل کرد .

 

 

 

 

۳- حضرت نوح

    Prophet Nooh

لقب : شیخ الانبیاء

معنای اسم : نوحه . این حضرت اسامی دیگری نیز دارد ازجمله عبدالغفار  عبدالملک  عبد السلام

پدر : لمک

مادر : قینوش

تاریخ ولادت : ۱۶۴۲ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر : مدت عمر ایشان را بیش از هزار سال نوشته اند

بعثت : پیامبری ایشان در بابل عراق و شام بود

محل دفن : نجف اشرف در کشور عراق

تعداد فرزندان : آن حضرت چهار پسر داشت.

مختصری از زندگی نامه : حضرت نوح علیه السلام نخستین پیامبر اولوالعزم است که خداوند او را با کتاب وشریعت جدا گانه ای به سوی مردم آن روزگار مبعوث کرد هر چند آن حضرت سالیان دراز قوم خود را به یکتا پرستی دعوت کرد ولی نتیجه ای نبخشید تا اینکه به امر خداوند کشتی بزرگی ساخت و از هر نوع حیوان یک جفت درآن قرار داد وسپس خود و عده کمی از همراهان به علاوه سه فرزندش( سام.یافث.حام )درکشتی نشستند. پس از آن چهل شبانه روز باران سیل آسایی بارید وبعد از اینکه آب فرو نشست کشتی بر فله کوه جودی و به روایت تورات بر کوه آرارات یا آغاری به خشکی نشست .

 

 

 

۴- حضرت هود ( ع

    Prophet Hood

معنای اسم : هدایت شده ( درزبان عبری نام آن حضرت عابر است )

پدر : شالخ

مادر : بکیه

تاریخ ولادت : ۲۶۴۸ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر : ۴۶۰ سال

بعثت : برای هدایت قوم عاد مبعوث شد

محل دفن : نجف اشرف در کشور عراق

تعداد فرزندان : آن حضرت ۳ پسر داشت

مختصری از زندگی نامه : خداوند حضرت هود را برای هدایت قوم عاد مبعوث کرد.آن حضرت قوم خود را موعظه می کرد و می فرمود

ای قوم! اکنون من پیغمبر خدا هستم وبه راستی آمده ام تا شما را به پرستش خدای یگانه دعوت کنم.ای مردم ! بت پرستی را رها کنید تا سعادتمند شوید . آن قوم چون این سخنان را شنیدند بر سر وی ریختند و او را سخت زدند به طوری که بیهوش شد بعد از این واقعه باز هم از سوی خدا ندا رسید که قوم خود را موعظه کن به درستی که ما تو را فراموش نخواهیم کرد. حضرت هود دوباره مردم را به خداپرستی دعوت کرد ولی آنها ایمان نیاوردند و سرانجام بخاطر بی ایمانی مورد خشم خداوند قرار گرفتند و در اثر وزش بادهای مسموم همه بجز گروه مومنین هلاک شدند .

 

 

 

۵- حضرت صالح ( ع

 Prophet Saleh

معنای اسم : نیک نیکوکار

پدر : جابر

تاریخ ولادت : ۲۹۷۳سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر :  ۲۸۰ سال

بعثت : برای هدایت قوم ثمود به پیامبری رسید

محل دفن : نجف اشرف واقع درکشور عراق

به روایتی نسب آن حضرت : صالح بن جابر بن ثمود بن عابر بن ارم بن سام بن نوح

مختصری اززندگی نامه : حضرت پیغمبر قوم ثمود بود وقوم خویش را از بت پرستی منع کرده وبه پرستش خدای یگانه دعوت می کرد ولی آنان او را تکذیب می کردند. عاقبت از آن حضرت معجزه ای خواستند وگفتند :<باید ازدل کوه شتری همراه با بچه بیرون بیاوری در آن صورت به تو ایمان می آوریم >. پس آن حضرت دعا کرد و خداوندنیز اجابت فرمود ولی قوم ثمود گفتند:<صالح سحر و جادو کرده سپس ناقه را کشتند>.حضرت صالح آنها را نفرین کرده وخداوند آن قوم را مورد خشم خود قرار داد و صدای وحشتناکی از آسمان به گوش آنها رساند که در نتیجه به جز گروه مومنین همه از ترس جان دادند .

 

 

 

۶- حضرت ابراهیم ( ع

    Prophet Ebrahim

لقب : خلیل الله

معنای اسم : پدرعالی

پدر : تارخ

مادر : امیله

تاریخ ولادت : ۳۳۲۳سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر : ۱۷۵ سال

بعثت : آن حضرت در بابل مبعوث شد

محل دفن:در شهرخلیل الرحمان واقع در کشورفلسطین

تعداد فرزندان : به روایتی آن حضرت ۱۳ فرزند داشت

مختصری از زندگی نامه : حضرت ابراهیم (ع) از پیامبران اولوالعزم است محل تولدش شهر آور درنزدیکی رودخانه فرات است. آن حضرت در زمان سلطنت نی نیاس(نمرودثانی) پسر سمیرامیس ملکه افسانه ای متولد شد و در همان جا رشد کرد. چون آن حضرت بت ها را نکوهش می کرد و آنها را در هم می شکست در طول تاریخ به ابراهیم بت شکن مشهور شده است. حضرت ابراهیم نیز مانند دیگر پیامبران مردم را از بت پرستی منع و به پرستش خدای یگانه دعوت می کرد به همین خاطر نمرود فرمان داد او را به آتش اندازند ولی آتش بر وی سرد شد و آن حضرت سالم ماند . تجدید بنای خانه کعبه به دست آن حضرت و فرزندش اسماعیل که به ذبیح الله معروف است صورت گرفت .

 

 

 

۷- حضرت اسماعیل ( ع

     Prophet Esmaeil

لقب : ذبیح الله

معنای اسم : بنده و شنونده خدا

پدر : ابراهیم

مادر : هاجر

تاریخ ولادت : ۳۴۱۸ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر : ۱۳۴ سال

بعثت : در شبه جزیره عربستان به پیامبری برگزیده شد

محل دفن : مدفن آن حضرت در حجر اسماعیل کنار قبر مادرش هاجراست.

تعداد فرزندان : آن حضرت ۱۲ پسرداشت.

مختصری از زندگی نامه : حضرت اسماعیل بسیار مورد علاقه پدرش بود. حضرت ابراهیم در خواب دید که خداوند فرمان می دهد تا اسماعیل را قربانی کند لذا به فرزندش گفت : بگو نظر تو در این باره چیست؟ اسماعیل گفت : پدر جان! آنچه را که بدان ماموری عمل کن انشاالله مرا از صابران خواهی یافت . هنگامی که ابراهیم خواست اسماعیل را قربانی کند لبه کارد نمی برید در آن هنگام ندایی شنیده شد که می گفت : ای ابراهیم به تحقیق ماموریت خود را به خوبی انجام دادی به دنبال آن جبرئیل به عنوان قربانی گوسفندی آورد و حضرت ابراهیم آن را قربانی کرد. این سنت برای حاجیان به یادگار ماند که هر ساله در منا قربانی انجام دهند .

 

 

 

۸- حضرت لوط ( ع

    Prophet Loot

معنای اسم : پوشش

پدر : هاران

مادر : ورقه

تاریخ ولادت : ۳۴۲۲ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر : ۸۰ سال

بعثت : آن حضرت برای هدایت قوم سدوم مبعوث شد.

محل دفن : قریه کفر دریک فرسنگی مسجد الخلیل در فلسطین

تعداد فرزندان : به روایتی آن حضرت ۱۲ دختر داشت

مختصری از زندگی نامه : حضرت لوط از کسانی است که ابراهیم خلیل الله را از سرزمین اصلی خود به فلسطین همراهی کرد. تفسیر مجمع البیان شهر های قوم لوط را ۴ شهر نام برده است که بزرگترن آنها سدوم بود و لوط نیز در آن سکونت داشت.قوم لوط اعمال بسیار زشتی انجام می دادند که قرآن به بعضی از آنها تصریح فرموده و به برخی تنها اشاره کرده است.هرچه آن حضرت سعی کرد آنان را از این اعمال باز دارد آنها نپذیرفتند.عاقبت عذاب الهی بر آنها نازل شد وقوم لوط را از صفحه روزگار محو کرد .

 

 

 

 

۹- حضرت اسحاق ( ع

    Prophet Eshagh

معنای اسم : تبسم

پدر : ابراهیم

مادر : ساره

تاریخ ولادت : ۳۴۲۳ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر : ۱۸۰ سال

بعثت : آن حضرت در فلسطین مبعوث شد

محل دفن : شهر خلیل الرحمان در کشور فلسطین

تعداد فرزندان : آن حضرت دو پسر داشت

مختصری از زندگی نامه : یکی از پیامبران مرسل حضرت اسحاق است.وی ۵ سال پس از برادرش اسماعیل حدود فلسطین متولد شد.هنگامی که ۴۰ سال از عمرش گذشته بود حضرت ابراهیم او را مامور کرد که به فلسطین و کنعان برود و مردم آن دیار را به دین حق و راه راست هدایت کند. آن حضرت جد بنی اسرائیل است. جبرئیل به او بشارت داد که هزار پیامبر از نسل او به وجود خواهند آمد که یکی از آنها حضرت موسی کلیم الله است .

 

 

 

۱۰- حضرت یعقوب ( ع

   Prophet Yaghoob

لقب : اسرائیل

پدر : اسحاق

مادر : رفقه

تاریخ ولادت : ۳۴۸۳ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر : ۱۴۷ سال

بعثت : آن حضرت در فلسطین مبعوث شد

محل دفن : جامع الخلیل واقع در کشور فلسطین

تعداد فرزندان : آن حضرت ۱۲ فرزند داشت.

مختصری از زندگی نامه : حضرت یعقوب ۵۰ سال اهل کنعان رابه راه راست و شریعت حضرت ابراهیم دعوت کرد . آن حضرت مدت ۱۷ سال در مصر زندگی کرد.درهنگام وفات فرزندش حضرت یوسف را به عنوان وصی و جانشین خود معرفی و وصیت کرد جنازه اش را در قدس الخلیل در جوار حضرت ابراهیم و ساره مدفون سازند.از اندرز های ایشان این است که آدمی باید خود کار کند و سربار دیگران نباشد. ایشان تمام عمر به ارشاد و هدایت مردم پرداخت به گونه ای که در ادب و عبادت و احترام به بزرگان و تربیت فرزندان نمونه و مربی بزرگی بود .

 

 

 

 

۱۱- حضرت یوسف ( ع

    Prophet Yusef

لقب : صدیق

معنای اسم : خواهد افزود

پدر : یعقوب

مادر : راحیل

تاریخ ولادت : ۳۵۵۶ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر :  ۱۲۰ سال

بعثت : ایشان در مصر مبعوث شد و مقام وزارت هم داشت

محل دفن : جامع الخلیل واقع در کشور فلسطین

تعداد فرزندان : آن حضرت دو پسر و یک دختر داشت

مختصری از زندگی نامه : حضرت یوسف از پیامبران بنی اسرائیل است که در بین النهرین متولد شد. برادرانش به واسطه حسادت به او روزی به بهانه گردش وی را در چاهی انداختند و وانمود کردند که گرگ او را دریده است از قضا کاروانی که از آنجا می گذشت به قصد بیرون آوردن آب سطلی را داخل چاه انداخت و یوسف از چاه بیرون آمد. سپس آنها وی را به بوتیفار عزیز مصر فروختند. زلیخا همسر عزیز مصر شیفته وی شد  اما چون نتوانست او را آلوده کند نزد شوهرش از وی بدگویی کرد وآن حضرت را به زندان افکند حضرت یوسف در زمینه تعبیر خواب تبحر داشت و همین امر باعث شد تا از زندان آزاد شود وبه لطف خداوند به فرمانروایی مصر برسد .

 

 

 

۱۲- حضرت شعیب ( ع

    Prophet Shoayb

لقب : خطیب الانبیاء

پدر : صیفون

مادر : میکاء

تاریخ ولادت : ۳۶۱۶ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر :  ۲۴۲ سال

بعثت : برای هدایت مردم مدین مبعوث شد

محل دفن : به روایتی آن حضرت در بیت المقدس مدفون است

تعداد فرزندان : آن حضرت ۷ دختر داشت

مختصری از زندگی نامه : حضرت شعیب پدر زن حضرت موسی بود. او در شهر مدین زندگی می کرد . زمانی که اهل مدین به لهو و لعب و بت پرستی روی آورده و کم فروشی را پیشه خود ساخته بودند خداوند حضرت شعیب را برانگیخت تا آنها را هدایت کند. آن حضرت قوم خود را موعظه کرده و می فرمود : در خرید و فروش به دیگران خیانت نکنید که می ترسم عذاب خداوند بر شما نازل شود.اما سران قوم وی را تهدید کردند که تو و پیروانت را از شهر بیرون خواهیم کرد. عاقبت شعیب آنان را نفرین کرد و زلزله عظیمی رخ داد و تمام آبادی ها و عمارات سر مردم ناسپاس در هم شکست.حضرت شعیب و پیروان مومنش آن شهر را دوباره بنا کردند .

 

 

 

۱۳- حضرت ایوب ( ع

   Prophet Ayub

معنای اسم : رجوع کنند به خدا

پدر : آموص

مادر : یاحیر

تاریخ ولادت :  ۳۶۴۲ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر :  ۱۴۰ سال

بعثت : حضرت ایوب در سرزمین شام مبعوث شد

محل دفن : به روایتی ایشان در بلاد حوران مدفون است

تعداد فرزندان : آن حضرت ۷ پسر و ۳ دختر داشت

مختصری از زندگی نامه : آنچه از قرآن و روایات مسلم است این است که خدای تعالی اموال زیاد و فرزندان برومندی به حضرت ایوب عنایت کرد وسپس برای آزمایش آنها را از وی گرفت و خودش را نیز به بیماری سختی مبتلا کرد تا میزان صبر وسپاس وی را بیازماید.پس از اتمام دوران بلا و آزمایش به خاطر صبر عجیبی که حضرت ایوب در این مدت از خود نشان داد خداوند همه اموال و فرزندان او را به او باز گردانید.درتمام دوران مشقت و سختی که برای حضرت ایوب پیش آمد همسرش نیز یار و مدد کار وی بود.این شرح حال گفته رسول اکرم (ص) را به یاد می آورد که فرمود : بلاکش ترین مردم پیامبرانند .

 

 

 

۱۴- حضرت موسی ( ع

  Prophet Yusuf

لقب : کلیم الله

معنای اسم : از آب کشیده شده

پدر : عمران

مادر : یوکابد

تاریخ ولادت :  ۳۷۴۸ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر : ۱۲۰ سال

بعثت : آن حضرت با برادرش هارون برای بنی اسرائیل مبعوث شد.

محل دفن : به روایتی در ۶ فرسنگی بیت المقدس مدفون است.

تعداد فرزندان : آن حضرت ۲ پسر داشت.

مختصری از زندگی نامه : حضرت موسی از پیامبران اولوالعزم است تولد او در زمانی اتفاق افتاد که رامسس دوم نوزادان پسر بنی اسرائیل را معدوم می کرد به همین خاطر مادرش تا سه ماه او را به طور مخفیانه نگهداری کرد وبعد او را در صندوقی گذاشت و در رود نیل رها کرد از قضا آسیه زن فرعون او را از آب گرفت و از او نگهداری کرد. موسی در قصر فرعون بزرگ شد و سر انجام روزی خداوند او را به رهبری قوم یهود برگزید حضرت موسی و برادرش هارون جهت نجات بنی اسرائیل از جنایات فرعون به مصر آمدند و او را به خداپرستی دعوت کردند ولی فرعون با وجود معجزاتی که از موسی دید او را انکار کرد تا عاقبت همراه با لشکریانش در رود نیل هلاک شد .

 

 

 

۱۵- حضرت هارون ( ع

    Prophet Haroon

معنای اسم : کوه نشین

پدر : عمران

مادر : یوکابد

تاریخ ولادت :  ۳۷۴۵ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر : ۱۲۳ سال

بعثت : آن حضرت با برادر خویش حضرت موسی برای هدایت بنی اسرائیل مبعوث شد.

محل دفن : کوه هور در طور سینا

تعداد فرزندان : آن حضرت ۴ پسر داشت

مختصری از زندگی نامه : حضرت هارون نیز مانند حضرت موسی بر قوم بنی اسرائیل مبعوث شد. روزی از جانب خداوند خطاب رسید:ای موسی!مردم بنی اسرائیل را از مصر نجات ده و به کنعان آور موسی گفت : خدایا!برایم شریکی مقرر فرما و او هارون برادر من باشد زیرا او از من فصیح تر است و خداوند نیز چنین کرد . هارون چون بلیغ و رسا سخن می گفت شریعت برادرش را به بهترین نحو تبلیغ می کرد .

 

 

 

۱۶- حضرت داوود ( ع

    Prophet Davud

لقب : نبی الله

معنای اسم : محبوب

پدر : ایشی

تاریخ ولادت :  ۴۳۳۳ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر :  ۱۰۰ سال

بعثت : خداوند او را در فلسطین مبعوث کرد و به او سلطنت و حکومت داد.

محل دفن : بیت المقدس واقع در قریه داوود در کشور فلسطین

تعداد فرزندان : آن حضرت ۸ پسر داشت.

مختصری از زندگی نامه : حضرت داوود یکی از پیغمبران بنی اسرائیل است که در بیت اللحم متولد شد.ابتدای جوانی شبانی می کرد و به خاطر شجاعت و دانایی و صدای خوبی که داشت شهرت یافت و نزد شانول پادشاه وقت تقرب پیدا کرد و دختر او را به همسری گرفت و وارث سلطنت شد . آن حضرت بیت المقدس را پایتخت خود قرارداد. حضرت داوود حضرت سلیمان را به عنوان وصی و جانشین خویش معرفی کرد و طرح و نقشه مسجد الاقصی را به حضرت سلیمان داد تا آن را بنا کند .

 

 

 

۱۷- حضرت سلیمان ( ع

   Prophet Soleyman

لقب : حشمت الله

معنای اسم : پر از سلامت

پدر : داوود

مادر : برسبا

تاریخ ولادت :  ۴۳۹۱ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر : ۵۳ سال

بعثت : خداوند او را در فلسطین مبعوث کرد

محل دفن : بیت المقدس در قریه داوود در کشور فلسطین

تعداد فرزندان : به روایتی آن حضرت ۴۳ دختر و ۲۷ پسر داشت

مختصری از زندگی نامه : حضرت سلیمان پادشاه و پیامبربنی اسراییل بود در زمان آن حضرت شوکت و ثروت بنی اسرائیل به منتهی درجه خود رسید.به لطف خداوند او زبان همه حیوانات را می دانست و باد هم در فرمان وی بود هنگامی که از زبان هدهد وصف بالقیص ملکه صبا را شنید به آصف بن برخیا دستور داد تا تخت بالقیص را حاضر کند. او در یک چشم به هم زدن این کار را انجام داد.درباره وفات آن حضرت نوشته اند: در حالی که در ایوان قصر خود بر عصا تکیه داده بود از دنیا رفت و به دلیل حشمت بیش از حدش هیچ کس متوجه این امر نشد. از این رو به امر خداوند موریانه ها عصای او را خوردند و سلیمان به زمین افتاد و مردم دانستند که وی فوت کرده است .

 

 

 

۱۸- حضرت الیاس ( ع

   Prophet Elyas

معنای اسم : بزرگوار من خداست

پدر : یاسین

مادر : ام حکیم

تاریخ ولادت :  ۴۵۰۶ سال بعد از هبوط آدم

بعثت : خداوند او را برای مردم بعلبک مبعوث کرد.

محل دفن : آن حضرت به آسمان عروج کرد.

تعداد فرزندان : آن حضرت یک فرزند داشت.

مختصری از زندگی نامه : چنانچه بعضی نوشته اند حضرت الیاس یکی از انبیای بنی اسرائیل و اهل بعلبک لبنان بود و در زمان اخار می زیست آن حضرت مردم بنی اسرائیل را به راه راست و ترک بت پرستی دعوت      می کرد ولی قوم او دعوتش را اجابت نمی کردند. عاقبت الیسع را در نبوت جانشین خود قرار داد و به آسمان عروج کرد البته در پاره ای از روایات آمده است که الیاس همچون خضر پیامبر از آب حیات نوشیده و همیشه زنده است و موکل بردریاهاست همانطور که خضر پیامبر موکل برخشکی است.

 

 

 

۱۹- حضرت الیسع

ع   Prophet Alyas

معنای اسم : نجات دهنده

پدر : اخطوب

تاریخ ولادت :  ۴۵۲۹ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر :  ۷۵ سال

محل دفن : دمشق کشور سوریه

مختصری از زندگی نامه : عموم مورحین واهل تفسیر حضرت الیسع را شاگرد الیاس می دانند.الیسع در کودکی دچار بیماری سختی شد و حضرت الیاس او را شفا بخشید و ملازم خود کرد . الیسع پس از الیاس نبوت یافت و بنی اسرائیل را به شریعت حضرت موسی دعوت می کرد .

 

 

 

۲۰- حضرت یونس ( ع

 Prophet Younes

لقب : ذوالنون

معنای اسم : کبوتر

پدر : متی

مادر : تنجیس

تاریخ ولادت :  ۴۷۲۸ سال بعد از هبوط آدم

بعثت : خداوند او را پس از یسع برای هدایت مردم نینوا برانگیخت

محل دفن : شهر کوفه در کشور عراق

مختصری از زندگی نامه : حضرت یونس در نینوا مردم را به خدا پرستی دعوت می کرد ولی آنها از دستورات او سر پیچی کرده و به گفتار او عمل نمی کردند.حضرت یونس از لجاجت آن مردم ناراحت شد و با حالت قهر آنها را ترک کرد و سوار کشتی شد. ماهی بزرگی سر راه کشتی آمد و مانع عبور آن شد.قرعه زده شد ۳ یا ۷ بار قرعه بنام یونس افتاد عاقبت او را به دریا انداختند و ماهی بزرگی وی را بلعید ولی از سوی خداوند ندا آمد:ای ماهی! ما یونس را روزی تو نکرده ایم! آنگاه آن حضرت به مدت ۳ روز یا بیشتر در شکم ماهی بود تا به امر خداوند ماهی یونس پیامبر را به ساحل افکند .

 

 

 

 

۲۱- حضرت ذوالکفل ( ع

 Prophet Zolkafl

لقب و اسم : اکثر مورخین لقب آن حضرت را ذوالکفل و نام او را حزقیل نوشته اند

پدر : ادریم

ظهور :  ۴۸۳۰ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر :  ۷۵ سال

محل دفن : مدفن آن حضرت بین شهر کوفه و حله قرار دارد

مختصری از زندگی نامه : حق تعالی ۱۲۴ هزار پیامبر بر خلق مبعوث گردانید که ۳۱۳ نفر از ایشان مرسل بودند و ذوالکفل از جمله ایشان بود وی بعد از سلیمان ابن داوود مبعوث شد. او در میان مردم حکم می کرد و هرگز غضب نکرد مگر برای خدا. قرآن حق تعالی فرموده است : یاد کن اسماعیل ویسع و ذوالکفل را که هر یک از ایشان از جمله نیکان بودند .

 

 

 

 

۲۲- حضرت زکریا ( ع

 Prophet Zakariya

معنای اسم : کسی که خدا او را یاد می کند.

پدر : برخیاء

تاریخ ولادت :  ۵۵۰۰ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر :  ۱۱۵ سال

بعثت : در فلسطین مبعوث شد.

محل دفن : آن حضرت در بیت المقدس مدفون است.

تعداد فرزندان : آن حضرت فرزندی بنام یحیی داشت.

مختصری از زندگی نامه : حضرت زکریا بیشتر اوقات خود را به عبادت حق تعالی و موعظه و اندرز بندگان خدا می گذرانید تا اینکه به دستور پادشاه جبار آن زمان فرزندش یحیی را به قتل رساندند و حضرت زکریا نیز مورد تعقیب حکومت قرار گرفت . زکریا از شهر خارج و در یکی از باغ های اطراف بیت المقدس در میان درختی پنهان شد. ماموران شاه به راهنمایی شیطان کنار درخت آمده و آن را با اره به دو نیم کرده و بدین ترتیب حضرت زکریای پیامبر نیز به دو نیم شد .

 

 

 

 

۲۳- حضرت یحیی ( ع

    Prophet Yahya

لقب : تعمید دهنده

معنای اسم : زندگی بخش

پدر : زکریا

مادر : عیشاع

تاریخ ولادت :  ۵۵۸۵ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر :  ۳۰ سال

بعثت : در فلسطین مبعوث شد

محل دفن : قبر آن حضرت در مسجد جامع اموی دمشق است

مختصری از زندگی نامه : سالها از عمر حضرت زکریا گذشته بود که خداوند به او فرزندی بنام یحیی عنایت کرد این فرزند به درجه نبوت رسید و همه مسائل و مباحث تورات را مورد دقت قرار داد و در بین مردم شهرت پیدا کرد. روزی به حضرت یحیی خبر رسید:هرود عاشق دختر برادر خود بنام هرودیا شده است و قصد ازدواج با او را دارد آن حضرت با این ازدواج غیر قانونی مخالفت کرد خبر مخالفت یحیی به هرود رسید.هرودیا سر یحیی را به عنوان مهریه طلب کرد شاه با این درخواست موافقت کرد و دستور داد سر یحیی را ببرند سپس سر او را در ظرفی زرین به هرودیا تقدیم کرد .

 

 

 

۲۴- حضرت عیسی ( ع

   Prophet Eisa

القاب : مسیح  روح الله

معنای اسم : نجات دهنده

مادر : مریم ( ع )

تاریخ ولادت :  ۵۵۸۵ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر :  ۳۳ سال

بعثت : در فلسطین مبعوث شد

محل دفن : آن حضرت به آسمان عروج کرد

مختصری از زندگی نامه : حضرت عیسی (ع) از پیامبران اولوالعزم است که نام و سرگذشتش در قرآن ذکر شده است خداوند متعال با قدرت لایزال خود وی را بدون پدر در رحم مادرش مریم که در زهد وپاکدامنی شهرت بسیار داشت قرار داد پس از تولد در گهواره لب به سخن گشود و فرمود : من بنده خدا هستم و خدا به من کتاب داده و مرا به پیامبری بر گزیده است.حضرت عیسی با پشتکار دین الهی را تبلیغ کرد . او به هر شهر و دیاری که می رسید بیماران کران و کوران را شفا میداد ولی جمعی از یهودیان متعصب با وی سخت دشمنی کردند و تصمیم گرفتند با کمک پادشاه وقت او را به صلیب بکشند اما آن حضرت به امر خداوند به آسمانها عروج کرد و شخص دیگری را که به قدرت خداوند شبیه آن حضرت شد به جای ایشان به صلیب کشیدند .

 

 

 

۲۵- حضرت محمد ( صلی الله علیه وآله وسلم)خاتم الانبیأء

    Prophet Mohammad

معروف ترین القاب : حبیب الله  خاتم الانبیاء  رسول الله

معنای اسم : ستوده

پدر : عبدالله

مادر : آمنه

تاریخ ولادت :  ۶۱۶۳ سال بعد از هبوط آدم

مدت عمر :  ۶۳ سال

بعثت : آن حضرت در شبه جزیره عربستان و در مکه مبعوث شد

محل دفن : مدینه منوره در شبه جزیره عربستان

مختصری از زندگی نامه :

آخرین پیامبر الهی در هفدهم ربیع الاول از عام الفیل در مکه چشم به جهان گشود در ۴۰ سالگی در غار حرا به پیامبری مبعوث شد . در سال سیزدهم بعثت در سن ۵۳ سالگی واقعه هجرت پیش آمد و پیامبر از مکه به مدینه هجرت کرد و این واقعه مبدا تاریخ مسلمانان جهان قرار گرفت . پیامبر اسلام مکه را که مرکز قدرت دشمنان اسلام بود فتح کرد و وارد کعبه شد و خانه خدا را از وجود بت ها پاک کرد و پرچم اسلام را بر فراز آن بر افراشت . در سال دهم هجری آن حضرت به سفر حجه الوداع رفت در بازگشت از این سفر واقعه مهم غدیر به وقوع پیوست سرانجام در سال یازدهم هجرت آن حضرت در مدینه رحلت کردند .

دعا برای حاج اقا و فاتحه برای اموات و والدینشان  (اگر مایل بودید)

 

نوشتن دیدگاه


١- بلحاظ قانونی هر فرد مسئول محتوای نظر ارسالی خود است ،که از طریق قانون با آی پی شناسایی و پيگيرى می شود

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

© 1387/11/11 - 1403 islamicworld.ir  تمام حقوق مادی و معنوی برای پایگاه نشر معارف قرآن و ولایتislamicworld.ir محفوظ است.
Template Design:Akin Group
کانال