حقیقت محمدیه
نور علی نور
(هنگام خلق اول ماخلق الله) زمانی که نور محمد(صلی الله علیه وآله وسلم) از آخرین دریای نور بیرون آمد، خداوند بلند مرتبه خطاب به او فرمود:
ای دوست من! ای سالار فرستادگانم! ای نخستین آفریدگانم! ای آخرین فرستادگانم! تویی شفاعت کننده روز واپسین،
نور محمد(صلی الله علیه وآله وسلم) خود به خود به سجده افتاد. پس از سالیان دراز سر از سجده برداشت و ایستاد. قطره‌های عرق نور از وجود نوری وی سرازیر شد و آنگاه یکصد و بیست و چهار هزار قطره از نور محمد(صلی الله علیه وآله وسلم) فرو چکید. بدین سان خداوند بلند مرتبه از قطره‌های نوری پیامبر شبح نوری دیگر پیامبران را خلق کرد. هنگامی که آن انوار طلایی کامل شدند گرداگرد محمد(صلی الله علیه وآله وسلم) چرخیدند؛ همانگونه حاجیان اطراف خانه خدا طواف می‌کنند. آنها تسبیح خدا می‌کردند و سپاس‌گذاری او می‌نمودند و می‌گفتند:
«سبحان من هو عالم لایجهل، سبحان من هو حلیم لایعجل، سبحان من هو غنی لایفتقر» پس از این ذکر، خداوند بلند مرتبه به آنها ندا داد: آیا مرا می‌شناسید؟ من کیستم؟ نور محمد (صلی الله علیه وآله وسلم) پیش‌تر از دیگر از انوار عرض کرد:
«انت الله الذی لا إله الا أنت وحدک لاشریک لک ربّ الارباب و ملک الملکوت».
در این هنگام از جانب پروردگار ندایی بلند شد: «انت صفیّی و انت حبیبی و خیر خلقی، أمتک خیر أمه أخرجَتْ للناس(رساله شرح سر)"۱"
۱-بحار الانوار _ ج۱۵ص۴۸
١- بلحاظ قانونی هر فرد مسئول محتوای نظر ارسالی خود است ،که از طریق قانون با آی پی شناسایی و پيگيرى می شود