امام اول شیعیان جهان، امام علی(علیه السلام)؛ در خطبه اول نهج البلاغه، پس از سپاس و حمد خداوند یکتا در قالب صفات کمال و جمال خداوند، می فرماید:
«أَوَّلُ الدِّينِ مَعْرِفَتُهُ» سر لوحه دين شناختن اوست،
«وَ كَمَالُ مَعْرِفَتِهِ التَّصْدِيقُ بِهِ» و درست شناختن او، باور داشتن او،
«وَ كَمَالُ التَّصْدِيقِ بِهِ تَوحِيدُهُ» و درست باور داشتن او، يگانه انگاشتن او،
«وَ كَمَالُ تَوْحِيدِهِ الاخْلاَصُ لَهُ» و يگانه انگاشتن، او را بسزا اطاعت نمودن،
«وَ كَمَالُ الاخْلاَصِ لَهُ نَفْيُ الصِّفَاتِ عَنْهُ» و بسزا طاعت نمودن او، صفتها را از او زدودن،... .»
سپس به مسأله آفرینش آسمان ها و زمین، فرشتگان و ملائک و آدم (علیه السلام) و داستان سجود فرشتگان بر آدم (علیه السلام) و مخالفت ابلیس و هبوط آدم(علیه السلام) به زمین و سپس به مسأله بعثت پیامبران و فلسفه آن می پردازد و با این روند، انسان را به سوی شناخت خداوند یکتا، رهنمون می سازد. خداوندی که جهان هستی را خلق کرد و از نسل حضرت آدم(علیه السلام)، در هر دوره ای متناسب با نیازهای آن زمان، پیامبرانی برای هدایت انسانها برگزید و سرانجام دین خود را به وسیله ی آخرین پیامبر و فرستاده ی خود، حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)، به طور کامل، معرفی نمود و کامل ترین کتاب دین، قرآن کریم را نیز توسط آخرین پیامبر به انسانها ارزانی داشت تا چراغ هدایت و روشنگر راه برای انسان ها، باشد. کتابی که به فرموده امام علی(علیه السلام):
«مُبَيِّناً حَلاَلَهُ وَ حَرَامَهُ وَ فَرَائِضَهُ وَ فَضَائِلَهُ وَ نَاسِخَهُ وَ مَنْسُوخَهُ وَ رُخَصَهُ وَ عَزَائِمَهُ وَخَاصَّهُ وَ عَامَّهُ وَ عِبَرَهُ وَ أَمْثَالَهُ وَ مُرْسَلَهُ وَ مَحْدُودَهُ وَ مُحْكَمَهُ وَ مُتَشَابِهَهُ مُفَسِّراً مُجْمَلَهُوَ مُبَيِّناً غَوَامِضَهُ».
«حلال و حرام آن پيداست، واجب و مستحب آن هويداست، ناسخ و منسوخش روشن، رخصت و عزيمت آن معيّن، خاص و عامش معلوم، پند و مثلهايش مفهوم، مطلق و مقيّدش پديدار، محكم و متشابهش آشكار، مجمل آن تفسير شده، و نامفهومش تعبيرشده.»(نهج البلاغه، خطبه اول)
و در پایان خطبه، با برگزیدن مسأله حج، از بین فروع دین اسلام، بندگان را به عظمت این فریضه ی الهی و بازگشت به سوی خدای یکتا، متوجه می سازد.
از سویی دیگر، این خطبه به منزله ی سوره توحید در قرآن کریم است؛ چرا که مفاهیم آن را به طور فشرده در خود جای داده است.
١- بلحاظ قانونی هر فرد مسئول محتوای نظر ارسالی خود است ،که از طریق قانون با آی پی شناسایی و پيگيرى می شود