آئین اسلام شامل سه بخش است:
_ اصول دین
_ فروع دین
_ اخلاق.
در واقع تعلیمات دینى همچون درختى است که اصول دین ، ریشه آن و فروع دین و برنامه هاى عملى، شاخ و برگها و اخلاق ، میوه این درخت برومند و پربرکت محسوب مى شود.
اصول دین؛ یعنى اساسى ترین عقاید اسلام که پایه و ریشه مذهب بوده و شامل پنج اصل مى باشد:
۱. توحید:
اعتقاد به یگانگى خدا، خدایى که خالق جهان هستى است و از همه چیز آگاه است و هست و نیست ما در دست اوست و بر هر کارى تواناست. ایمان به او موجب احساس مسؤولیت، آرامش خاطر، دورى از گناه، استقامت و پایدارى و پیشرفت در زندگى است. پس باید در راه شناخت او کوشا باشیم، زیرا در هر لحظه از زندگى به او نیازمندیم و حامى و پشتیبان ماست.
۲. عدل:
اعتقاد به اینکه خداوند نه حق کسى را از بین مى برد و نه حق کسى را به دیگرى مى دهد، نه ظلم مى کند و نه در میان افراد تبعیض قائل مى شود و او به تمام معنا عادل است؛ چرا که نیاز به هیچ چیز و هیچ کس ندارد.
اعتقاد به عدل و عدالت خداوند ، باعث دورى ما از ظلم و ستم و تبعیض و گسترش عدل و داد در جامعه انسانى مى شود.
۳. نبوت:
اعتقاد به اینکه خداوند براى هدایت و ارشاد انسانها، راهنمایان و پیامبرانى را برانگیخته و به برخى از آنها ، کتاب آسمانى داده تا راه مستقیم سعادت را به افراد بشرى بیاموزند و آنان را از بدى ها و زشتى ها بازداشته، در راه پرفراز و نشیب زندگى به آنها کمک کنند.
۴. امامت:
اعتقاد به جانشینى امامان معصوم(علیهم السلام) بعد از پیامبر(صلى الله علیه وآله) براى رهبرى جامعه اسلامى و پاسدارى از عقاید و احکام در هر عصر و زمان به نمایندگى از طرف پیامبر(صلى الله علیه وآله) است.
امامان دوازده نفرند. اوّل آنان على بن ابى طالب(علیه السلام) و آخرشان حضرت مهدى (عجّل الله تعالى فرجه) است. او زنده است و از نظرها غائب است و روزى فرا مى رسد که ظاهر شده و جهان را پر از عدل و داد مى کند و حکومت واحدى در سراسر جهان بر پایه عدالت و صلح و امنیت تشکیل مى دهد.
در زمان غیبت او، نیابت به صورت عام براى فقیهان جامع الشرائط است؛ یعنى هر کس داراى علم و دانش کافى براى درک احکام اسلام از منابع دینى توأم با تقوى و عدالت بوده باشد، به عنوان نایب امام زمان(عج) و با شرایطى مرجع تقلید خواهد بود، و عهده دار تبیین و تبلیغ احکام اسلام مى گردد.
۵. معاد:
ایمان به روز رستاخیز و زنده شدن بعد از مرگ و اینکه مرگ، پایان حیات انسانى نیست بلکه مرگ ، پل و واسطه این دنیا با سراى آخرت است و انسانها پس از مردن بار دیگر زنده شده و در محکمه عدل الهى ، حضور یافته و هر کس به جزاى اعمال خود مى رسد.
ایمان به معاد ، عامل مهم تربیت انسانى است. به این ترتیب موج نیرومندى از احساس مسؤولیت در برابر هر کار در اعماق روح انسان ایجاد کرده تا او را در برابر انحراف و گمراهى، ظلم و تجاوز کنترل کند.
فروع دین:
شامل دستورات و تکالیف عملى و احکامى است که از سوى خداوند به وسیله پیامبر(صلى الله علیه وآله) براى هدایت بشر به سوى کمال نهایى و سعادت دنیا و آخرت فرستاده شده است.
مهم ترین این فروع عبارتند از:
۱. نماز
۲. روزه
۳. خمس
۴. زکات
۵. حج
۶. جهاد
۷. امر به معروف (دعوت به انجام کارهاى خوب و نیک)
۸. نهى از منکر (بازداشتن از انجام کارهاى بد و ناپسند)
۹. تَولّى (دوستى با دوستان خدا)
۱۰. تبرّى (دشمنى با دشمنان خدا)
فروع دین بسیار زیاد است و هر شخصى نمى تواند آنها را از منابع آن مثل قرآن و احادیث و سایر ادلّه فقهى استخراج کند. بنابراین باید آنها را از دانشمندانى که سالها در این زمینه به تحقیق و بررسى پرداخته و کوشش و «اجتهاد» فراوان نموده اند و در واقع متخصصان علوم دینى هستند، یاد گرفته و به آن عمل کنند.
چنین دانشمندانى را در اصطلاح «فقیه» یا «مجتهد» مى نامند. به پیروى کردن از مجتهد «تقلید» و کسى که از مجتهد تقلید مى کند ، «مُقَلِّد» مى گویند.
اخلاق:
بخش دیگرى از تعلیمات اسلام، اخلاق است. پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) در حدیث معروفى فرمود: «من مبعوث شده ام تا فضائل اخلاقى را تکمیل کنم».
منظور آن حضرت از فضایل اخلاقى، صفاتى مانند: امانت دارى، درستکارى، شجاعت، راستگویى، وفادارى، پاى بندى به تعهدات، احترام به بزرگترها بخصوص پدر و مادر، رعایت عدالت و مانند آن است.
اخلاق فردى و اجتماعى ، سبب نجات بشر از مشکلات و پیشرفت در همه کارها و صفا و صمیمیت همه گروهها و صلح و امنیت در جامعه بشرى است.
١- بلحاظ قانونی هر فرد مسئول محتوای نظر ارسالی خود است ،که از طریق قانون با آی پی شناسایی و پيگيرى می شود