نام: على بن محمد.
القاب: نقى، هادى، نجيب، مرتضى، عالم، فقيه، ناصح، امين، مؤتمن، طيّب، فتّاح
كنيه: ابوالحسن(ثالث)
منصب: معصوم دوازدهم و امام دهم شيعيان.
نسب پدرى: ابوجعفر، محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن حسين بن على بن ابیطالب (علیه السلام).
نام مادر: سمانه مغربيه كه كنيه وى «ام الفضل» بود.
تاريخ ولادت: نيمه ذى حجه سال ۲۱۲ هجرى.
محل تولد: «صُريا» در حوالى شهر مدينه، در سرزمين حجاز (عربستان سعودى كنونى). صُريا، قريه اى بود كه امام موسى بن جعفر(علیه السلام) آن را بنا نهاد و سال هاى طولانى، موطن اولاد و احفاد آن حضرت بود. فاصله آن با مدينه حدود سه ميل است.
مدت امامت: ۳۳سال، زمانى كه آن حضرت به امامت رسيد، هشت سال و پنج ماه بيشتر نداشت.
تاريخ و سبب شهادت: سوم ماه رجب (و به قولى ۲۵ جمادى الاخر) سال ۲۵۴ هجرى، به وسيله زهرى كه معتمد عباسى، برادر معتز (خليفه وقت) به آن حضرت خورانيد. سن آن حضرت در هنگام شهادت، ۴۰ يا ۴۲ سال بود.
محل دفن: سامرا.
__________________________________________________________
امام هادی (علیه السلام) از آغاز امامت در مدینه حضور داشتند و در مدت اقامت در این شهر نقش بسیار مهمی در رهبری شیعیان ایفا کردند؛ به طوری که حکومت عباسی از موقعیت ممتاز امام، احساس خطر کرده و حضور ایشان در مدینه را به صلاح ندانست، متوکل برای کنترل بیشتر امام، تصمیم گرفت ایشان را از مدینه به سامرا منتقل کند.
بعد از استقرار امام هادی (علیه السلام) در سامرا ، تمامی رفت و آمدها و ارتباطات امام تحت کنترل بود. در طول مدت حضور امام (علیه السلام) در سامرا، هر روز بر عظمت و محبوبیت آن حضرت افزوده می گشت و همه ناخواسته در برابر امام (علیه السلام) متواضع و خاشع بودند. البته نفوذ امام منحصر به شیعیان نبود و شامل درباریان عباسی هم می شد. حتی اهل کتاب هم به امام (علیه السلام)، احترام می گذاشتند.
* اقدامات امام هادی(علیه السلام) :
- فراهم نمودن زمینه ی ورود شیعه به عصر غیبت
- بیان روایات فراوان در مورد نزدیک بودن عصر غیبت
- بشارت به ولادت حضرت حجت و مخفی بودن ولادت و هشدار این که مبادا مخفی بودن باعث تردید شما شیعیان گردد.
- کم کردن تماس مستقیم شیعیان با حضرت، به طوری که در سامرا مسائل شیعیان از طریق نامه یا نمایندگان حضرت پاسخ داده می شد؛ تا از قبل، برای شرایط و تکالیف عصر غیبت و ارتباط غیر مستقیم با امام آمادگی داشته باشند.
- تأیید برخی از کتب فقهی و اصول روایی شیعه
- ارجاع سؤالات شیعیان به وکلا و توجیه وکلا نسبت به پرسش های شیعیان، با توجه به انحرافات و شبهات آن روز.
امام هادی (علیه السلام)، نیز با توجه به پراکندگی شیعیان در مناطق مختلف و وجود شبهات و انحرافات، نیروهایی را که استعدادهای لازم را داشتند، شناسایی کرده و آنان را جهت پیشبرد اهداف اسلامی تربیت می فرمودند. برخی از این افراد همان کسانی هستند که وکالت آن حضرت را عهده دار بودند. برجسته ترین این افراد عبارتند از؛
- عبدالعظیم حسنی (ره)، که مرقد وی در شهر ری می باشد و از یاران امام حسن عسکری (علیه السلام) بوده است.
- حسن بن راشد، مشهور به ابوعلی و وکیل امام هادی (علیه السلام) بوده است.
- عثمان بن سعید عمری، که از یازده سالگی در محضر امام هادی (علیه السلام) بود و بعدها ، یکی از نایبان خاص امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) شده است.
با توجه به لزوم ارتباط بین رهبری و پیروان و پراکندگی شیعیان در اقصی نقاط بلاد اسلامی و با وجود خفقان عباسی و لزوم حفظ شیعیان، "سازمان وکالت" که به صورت مخفی شکل گرفته بود و از زمان امام صادق (علیه السلام) فعالیت خود را آغاز نمود، در دوران امام هادی (علیه السلام)، به کار خود ادامه داد.
امام هادی (علیه السلام)، پدران و اجداد گرامی خود را با بیان زیارات معرفی می کردند. مجموعه این زیارات و ادعیه به عنوان یک دائرة المعارف شیعه به حساب می آید و در بردارنده ی دلایل بسیار استوار در حقانیت ائمه اطهار و اهل بیت (علیهم السلام) می باشد.از جمله این زیارات؛
۱. زیارت جامعه کبیره:
دراین زیارت، به توصیف جایگاه امام و به امام شناسی پرداخته می شود و مقام آن بزرگواران معرفی می شود.
۲. زیارت غدیریه:
امام هادی(علیه السلام) با ترسیم مظلومیت علی بن ابیطالب، سعی در جلب توجه مردم به امامت دارد.
١- بلحاظ قانونی هر فرد مسئول محتوای نظر ارسالی خود است ،که از طریق قانون با آی پی شناسایی و پيگيرى می شود